
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί ν’ αποκαλύψει σε σας τίποτε άλλο εκτός από εκείνο που βρίσκεται κιόλας μισοξύπνιο στη χαραυγή της γνώσης σας.
Ο δάσκαλος περιδιαβάζει στη σκιά του ναού, ανάμεσα στους μαθητές του, δε δίνει από τη σοφία του αλλά μάλλον από την πίστη και την αγάπη του.
Αν είναι πραγματικά σοφός, δε σας προσκαλεί ποτέ στο σπίτι της σοφίας του, αλλά, μάλλον σας οδηγεί στο κατώφλι του δικού σας νου.
Ο αστρονόμος μπορεί να σας μιλήσει για τη γνώση του που έχει για το διάστημα, αλλά δεν μπορεί να σας δώσει τη γνώση του.
Ο μουσικός μπορεί να σας τραγουδήσει για το ρυθμό που υπάρχει σε ολόκληρο το διάστημα, αλλά δεν μπορεί να σας δώσει το αφτί που συλλαμβάνει το ρυθμό, ούτε τη φωνή που τον αντιλαλεί.
Κι εκείνος που είναι έμπειρος στην επιστήμη των αριθμών, μπορεί να σας πει για τα μέτρα και τα σταθμά, αλλά δεν μπορεί να σας οδηγήσει στην περιοχή τους.
Γιατί το όραμα ενός ανθρώπου δεν μπορεί να δανείσει τα φτερά του στον άλλο άνθρωπο.
Και όπως καθένας από σας στέκεται μόνος στη γνώση του Θεού, έτσι πρέπει καθένας από σας να είναι μόνος στη δική του γνώση για το Θεό και στη δική του κατανόηση της γης.